Een maatje meer moet!

Vandaag rolde de Nieuwsbrief van een kledingmerk in mijn mailbox. Een merk, dat ik leuk vind, omdat het “klassiek” speels koppelt aan “jong en modern”. Alles krijgt er net een andere uitstraling door.

Nu kon ik door een foto aan te klikken vast een kijkje nemen in de najaarscollectie 2014… Help. Het líjkt weliswaar op dit moment in klimatologisch opzicht najaar met al die regen en wind, maar we stevenen toch echt af op de Krokusvakantie en dus op het vóórjaar. Niet alleen het weer, maar zelfs de modeontwerpers zijn van slag. Want het lijkt me wat overdreven je klanten vlak voor de lente uit te nodigen een nieuwe winterjas te kopen, of bontlaarzen en winterse, geruite jurken of truien met Noorse motieven.

Los daarvan ben ikzelf eveneens plotseling van slag. Want al die superjonge showmeisjes die over mijn beeldscherm lopen, hebben van die ziekelijk dunne, knikkende spillebenen en gezichtjes zonder “body”. Dit moest niet mogen. Dit was toch een gepasseerd station? De modellen zouden toch weer een maatje meer mogen hebben dan XXS of 32, zodat het voor de potentiële klant ook reëler en “haalbaar” zou tonen?

Het liefste zou ik ze meteen moederlijk mijn erwtensoep aanprijzen en mijn overheerlijke kwarktoetje met verse biologische slagroom, waar ik overigens tot op heden niet dik door geworden ben. Te mager of ondergewicht levert gezondheidsrisico’s op – ook later – en kan ik met geen mogelijkheid mooi vinden. We moeten onze tienermeisjes hiertegen beschermen en leren dat maat 36 een beter alternatief is, waardoor ze echt tot bloei kunnen komen.

Jammer van deze collectie. Te vroeg gelanceerd en ik krijg het er ook nog eens koud van. Als het werkelijk gaat winteren, trek ik iets warms aan uit de kast.